Betül

  Nevruz Bayramı infografiği:

 Baharın gelişiyle büyük bir coşkuya kapılmış ve hazırlıklara başlamıştık.Bahar temizliği,kokularının burunlarımızda izler bıraktığı yemekler,tatlılar... Delikanlılar yüzlerini boyuyordu.Bizse komşularımızı evlerimize davet edip,yaptığımız tatlılarla damaklarımızı şenlendiriyorduk.Sonrasında kapının ziliyle ayaklanıyor,kapının önüne doluşan minik çoçukların açtığı avuçları fındık ve fıstık ile dolduruyorduk.Onlarda yüzlerindeki masum tebessümleriyle başka kapılara koşuyorlardı. Şarkılarla,türkülerle geçirdiğimiz Nevruz Bayramında,ağaçlara halatlar bağlayarak yaptığımız salıncaklarda sallanıp tatlı sohbetler ediyor,eşsiz kahkahalarımızla nevruz bayramını kutluyorduk.Mutluydum çünkü renklerin bile birlik olup buluştuğu bu bayramda aksisi düşünülemezdi.Bazen sadece aynı duyguları paylaşmak,birlikte olmak ve içten bir gülümseme bile mutlu olmak için yetiyordu.Çevremdeki insanların gözlerinde parlayan ışık tam anlamıyla yüreğime işliyor ve beni mutlu ediyordu.Sadece bununla kalmıyor,yap...

 Ortalama 7-8 sene önce Ramazan'da yaşadığım bir anımı anlatacağım. Yine bir iftar akşamı, bende evimizin üç bina yanındaki bakkala gideceğim pide almak için. Yanımda da benden iki yaş büyük komşumuz Melih var, pideler bakkala daha gelmediği için evimizin bahçesinde oyun oynuyoruz. Sonra (aklımıza nereden geldiğini sormayın) dış kapı bir yere sabit olduğu için biz kapıyı hareket eder hale getirdik. Sonrada o kapının üstüne çıkıp bir aşşağı bir yukarı sallanmaya başladık.Aradan geçen süre sebebiyle olanları tam olarak hatırlayamasamda nasıl olduysa benim kafam dış kapının demirine çarptı. Sonra da benim kaşımın kenarı kanamaya başladı. Belki de o zamana göre 5,6 lira olan pidenin parasını avucumda yumruğumu sıka sıka merdivenlerden yukarı eve çıktım. Çıkarken ağlıyorum ama bir o kadarda ağlamamak için elimden gelen gayreti göstermeye çalışıyorum hastaneye gitmeyelim diye. Yine de hastaneye mecburi bir şekilde gittim ve dikiş atıldı. Bu da tatlı bir o kadarda acı bir hatıra olarak k...