BİR VİRGÜLÜN SONU
Hani kalemi tuttuğunuz elin orta parmağında bir iz vardır ya, işte o iz sizin bütün hayatınızın küçük bir özeti gibi bir şeydir.
O ize bakarken aslında hep aynı şeyi düşünüyorum.Okul hayatı sadece bir döngüden farksız değil.Sonunda bir şeyler öğrendiğinizi sanıyorsunuz fakat çok geçmeden yorgunluk, öğrendiklerinizin anlamını sarhoş edermiş gibi bulanıklaştırıyor.Böyle de hiçbirinin bir anlamı kalmıyormuş gibi geliyor. Kitabınızın kapağını kapattığınızda her şey bitti sanıyorsunuz, sanki yarınlar yokmuşçasına.
Kafamızı yastığa koyduk gün bitti meselesi artık "bir noktanın değil bir virgülün sonu gibi. "
Her şeyin bittiğini sandığınızda,, bir sonraki gün başlıyor, bir öncekinin yüküyle.
İşte bu döngüde bir şey fark ediyorsunuz, o iz sadece bir öğrencinin değil, düşünen bir bireyin, kendini sorgulayan, büyüyen ve değişen bir insanın da izidir.
O iz, aslında her gün bir adım daha ileri gitmek için verdiğimiz mücadelenin izidir.
Bugünlük bu kadardı(,)
Yorumlar
Yorum Gönder