GÜÇSÜZ(!) OLANLAR

-

 Düşmanlar, korkakların ardına düşer. Çünkü korkaklar güçsüzdür. Geri planda durmak isterler. Korkaklar savunmasız,cesareti noksan kişilerdir. 

Korkaklar hakkında dediklerim belki de saçma gelicek size. Bana da öyle. 

"Bir tek neden göstermek yetmez, 

 Bir kaçını vermeli bir teki doğru da olsa. "

diyor Lucretius. Bir kaç neden verdim. Güçsüzdürler (Hayır korkaklık içsel bir durumdur. Bir kişi korkuyor olabilir fakat yine de kişi güçlü, savunma yeteneklerine sahip olabilir.) dedim. Geri planda durmak isterler (Evet çoğu zaman geri planda olmak isterler fakat yine de vicdanlarının izin vermeyeceği durumlar olabilir.)dedim.Savunmasızlardır (Güçsüzdürler hakkında söylediklerim ile aynı. ) dedim. Cesareti noksandır (Evet korkaklığın temelinde cesaret eksikliği vardır. ) dedim. Yalanıyla,doğrusuyla nedenler sundum. Lucretius anlatımı daha güçlü(?) kılması için yanlış ya da doğru birden fazla nedenin sunulması gerektiğini söylüyor.Bana kalırsa bu durum pekte sağlıklı değil. Asıl ne kadar doğru kullanılırsa anlatım o kadar güçlenir. Yanlış nedenler;savunmayı, güvenilirliği azaltır. Bunlar Lucretius'un dedikleri hakkında benim düşüncelerim. 

Konumuza gelicek olursak;evet düşmanlar, korkakların peşine düşer. Fakat korkaklar güçsüz oldukları için değil, korkak oldukları için karşı tarafa güçsüz siması vermesinden kaynaklıdır. 

Korkaklıkta, zafer kavramı gibi sadece fiziksel değildir. Değişim korkusu, bireyin kendini yeterli bulmaması konusunda oluşan korkusu,bunlar içsel korkulardır. Bunlardan kurtulmanın en iyi yolu destek almak ve korkularınızın üzerine gitmek,korkularınız ile yüzleşmektir. 

"Tehlikelerden kaçınmakta aşırı telaşa düşmek kendimizi tehlikenin kucağına atmanın en kestirme yoludur. " Ne güzel demiş Montaigne. 

Panik ve telaş insanı doğru yoldan alıkoyar. Bunun yerine daha sakin ve dikkatli olunmalı.

"Ne kadar az korkarsak o kadar az tehlikedeyiz" diyor Titus-Livius. Korkunun kişinin düşünce ve davranışlarını kısıtladığını da bu cümleden açıkça anlayabiliriz.

Aynı zamanda Jean-Paul Sartre "Korku, özgürlüğümüzü reddetmektir. " diyor.Bu sözde korkunun aynı zamanda özgürlüğümüzü kısıtladığını da ifade etmekte. 


         Gerçek Nedenler (136-138) 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YENEN VE YENİLEN

-
"Zafer zafer değildir.  Yenilen düşman yenilgiyi kabul etmedikçe" diyor Claudianus. Zafer yalnızca karşı tarafın teslimiyetiyle mi geçerli oluyor? Bu duruma gerçekten katılmıyorum.  Zafer çok yönlü bir kavramdır. Burda gelip "Zafer nedir?" diye açıklamayacağım. Zafer zaferdir. İçinde hile, yalan olmadığı sürece. Hilenin, yalanın olduğu yerde zafer değil yalnızca kendini kandırmak olur. O kişilere acıyorum.  Zafer sadece fiziksel bir mücadeleyi kazanmak değildir. Aynı zamanda içsel bir mübarezeyi de içinde bulundurur. Kişinin kendi içindeki zaferidir, zorlukların üstesinden gelmesidir.  En önemlisi de nedir biliyor musunuz? Kendi korkularını yenmesi, sınırlarını aşmasıdır. İçindeki en büyük zaferi budur.  Bağımlı birini düşünün kendi sınırlarını aşıp bağımlılığından kurtulması.  Veya öfke problemi olan birinin öfkesini yenip kendini kontrol altına alması. Bunlar hafife alınacak şeyler değil.Bireyin içindeki zaferi hiçte kolay olmuyor. Belki bunu başkalarında...
Devamı

FİKİRLERİN DURAĞI:TARTIŞMAK

-
  Tartışma ve kavga kavramları aynı şeyler değildir.Peki nedir arasındaki fark? Çok net bir cevabı var aslında bu sorunun. Kavga kötülükten, tartışma ise bilgiden doğar. Bir kaç sene önce sınav kağıdına yazdığım bir cümleydi. Tartışma:Bir konuyla ilgili karşıt düşünceleri karşılıklı olarak öne sürme ve savunma manasına gelir. Tartışmanın amacının,olması gerekenden sapmaması lazım. Amacımız, doğruyu bulmak ve karşılıklı anlayış geliştirmek olmalıdır, kişiyi yargılamak veya alay etmek değil.   " Çatışmadan tartışılamaz. "  diyor Cicero. Yani fikir ayrılığı olmadan karşıt düşünceler, karşıt düşünceler olmadan da tartışma olmaz. Daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir dünya için, tartışmak gerek aslında. Kulağa "tartışmak" kelimesi hiç hoş gelmeyebilir. Fakat başta da dediğimiz gibi; tartışmak, kavga etmek değildir.Gelecek için yaptığımız planlar bile fikirler üstüne olmuyor mu? Kendi içimizde, kendimizle tartışıyoruz bazen. O yüzden tartışma yaşam için gerekli bir fak...
Devamı

BİR VİRGÜLÜN SONU

-
Hani kalemi tuttuğunuz elin orta parmağında bir iz vardır ya, işte o iz sizin bütün hayatınızın küçük bir özeti gibi bir şeydir. O ize bakarken aslında hep aynı şeyi düşünüyorum.Okul hayatı sadece bir döngüden farksız değil.Sonunda bir şeyler öğrendiğinizi sanıyorsunuz fakat çok geçmeden  yorgunluk, öğrendiklerinizin anlamını  sarhoş edermiş gibi bulanıklaştırıyor.Böyle de hiçbirinin bir anlamı kalmıyormuş gibi geliyor. Kitabınızın kapağını kapattığınızda her şey bitti sanıyorsunuz, sanki yarınlar yokmuşçasına. Kafamızı yastığa koyduk gün bitti meselesi artık "bir noktanın değil bir virgülün sonu gibi. " Her şeyin bittiğini sandığınızda,, bir sonraki gün başlıyor, bir öncekinin yüküyle. İşte bu döngüde bir şey fark ediyorsunuz, o iz sadece  bir öğrencinin değil, düşünen bir bireyin, kendini sorgulayan, büyüyen ve değişen bir insanın da izidir. O iz, aslında her gün bir adım daha ileri gitmek için verdiğimiz mücadelenin izidir. Bugünlük bu kadardı(,) 
Devamı