Meçhul Hüzün

Meçhul Hüzün

Bir yelken gibi savrulurum, 

Nereye gittiğimi bilmem. 

Bir haykırış, kulaklarımda, 

Nereden geldiğini bilmem. 


Kahkahalar atıyorum, halime, 

Etraftaki bu sükunet nedir?

Aynaya baktım da gördüm, 

Meğer benden geliyormuş bu feryat. 


Bir zamanlar güldüm,şimdi ise ağlarım, 

İçimdeki hicran dolu perişanlığı, 

Bende er geç anladım, 

Meğer bir yudum hüzün içmişim. 


(Hece ölçüsüyle yazmaya çalıştım ama olmadı ) 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

YENEN VE YENİLEN

FİKİRLERİN DURAĞI:TARTIŞMAK

BİR VİRGÜLÜN SONU