RİZE'DE BİR ÇAY İÇER MİYİZ?

-

 Rize'de Bir Çay İçer miyiz? 

Dalgalarının kıyıya vurduğu, çay tarlalarının dağlarla sarmaş dolaş olduğu,Karadeniz'in en asi köşelerinden birinde, dağların eteğinde saklı bir hazine gibi olan Rize'den bahsedeceğim.

Neredeyse her yıl anne tarafı vesilesiyle gidiyorum. İlk olarak bu yazıda Rize'nin, Derepazarı ilçesinden ve Çeşmeköy'den bahsedeceğim. Öncelikle gittiğimiz yer "tepe" oluyor. Yani evin önüne çıktığınızda, uçurum misali bir yerle karşılaşıyorsunuz. Ordan aşağı düşseniz çaylıklardan aşağı yuvarlanabilirsiniz.

Genellikle burdan çay teleferiği salınıyor, çayları taşımak için. Millet çatıdan çatıya atlıyor ama benim hayalim şu teleferiğe binip bir havadan Rize turu yapmak herhalde.Fotoğrada dikkatli bakarsanız sağ alttaki ipi görebilirsiniz. 



Manzarasını sorarsanız etkileyici.Denizi ve yeşilin binbir tonunu görebilirsiniz. Genellikle orada masa kurulup elbette "çay" içiliyor. Çay demişken, çayın sadece Rize'nin ekonomisini şekillendirdiğini sanmayın, aynı zamanda kültürünüde biçimlendiriyor.

Onun dışında yalıya indiğinizde Derepazarı sahilinede bir uğramanızı tavsiye ederim. Sahil kenarında oturmalık piknik yerleri ve salıncaklar  var. Elbette güzel fakat çok sıra dışı bir yer değil. Derepazarın'dan çıkıp Rize merkezden bahsedicek olursak, çay bardağına çıkmanızı öneririm. Yıllardır gitmeme rağmen çıkmaya fırsatım olmadı.

Çay bardağına ister yürüyerek ister asansörle çıkabilirsiniz. Her katta birbirinden güzel tablolar bulunuyor. Canlı olarak görmesemde videolardan bakmıştım. Çay bardağında terasada çıktığınızda manzarayı seyredebilirsiniz. Rize'nin kapalı havasını göz önünde bulundurmazsak renkli fotoğraf karelerinin çıkacağını umuyorum.

Ayrıca Rize demişken mutfağından bahsetmemek olmaz. Hamsili pilav, muhlama, karalahana çorbası ve kuymak gibi yöresel lezzetleri, ziyaretçilerin damaklarını şenlendiriyor.Tabi ben böyle diyorum ama muhlama hariç hiçbirini sevmiyorum. Her ne kadar Karadeniz kökenli olsamda hamsiyi hiçbir zaman severek yemedim. Neyse orasını geçelim.Eğer olurda doğa yürüyüşlerine çıkar bir mola vermek isterseniz, bölgedeki lokantalarda yöresel yemekleri tadabilirsiniz.

Başlığıda bu şekilde koymamın sebebi tamamen Reşat dayımızla alakalı. Ben ilk gittiğimde ,(ortalama 5-6 yaşlarımda) avluda tostumu yerken  bahçeden içeri kurban bayramında kesilmekten kaçan devasa bir inek girmişti.Çok komikti aslında ama o zaman biraz korkmuş olabilirim. Neyse sonra biz İstanbul'a gitmiştik, Reşat dayımada o zamanlar anlatmıştım inek muhabbetini.Tabi aradan bir sene felan geçmiş. Rizeyi'de pek sevmediğimi söylemiştim. O da "Biz seninle Rize'de bir çay içelim, ben sana sevdiririm bu şehri. " demişti.

Sonra 2-2,5  sene sonra beni gerçekten yalıya çay içmeye götürmüştü. Eğer Rize'ye gitmek için bir sebep arıyorsanız birinin size "Rize'de bir çay içer miyiz? " demesinin yeterli olacağını düşünüyorum.Nedense hem gitmeme hem sevmeme imkan sağladı. 

  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YENEN VE YENİLEN

-
"Zafer zafer değildir.  Yenilen düşman yenilgiyi kabul etmedikçe" diyor Claudianus. Zafer yalnızca karşı tarafın teslimiyetiyle mi geçerli oluyor? Bu duruma gerçekten katılmıyorum.  Zafer çok yönlü bir kavramdır. Burda gelip "Zafer nedir?" diye açıklamayacağım. Zafer zaferdir. İçinde hile, yalan olmadığı sürece. Hilenin, yalanın olduğu yerde zafer değil yalnızca kendini kandırmak olur. O kişilere acıyorum.  Zafer sadece fiziksel bir mücadeleyi kazanmak değildir. Aynı zamanda içsel bir mübarezeyi de içinde bulundurur. Kişinin kendi içindeki zaferidir, zorlukların üstesinden gelmesidir.  En önemlisi de nedir biliyor musunuz? Kendi korkularını yenmesi, sınırlarını aşmasıdır. İçindeki en büyük zaferi budur.  Bağımlı birini düşünün kendi sınırlarını aşıp bağımlılığından kurtulması.  Veya öfke problemi olan birinin öfkesini yenip kendini kontrol altına alması. Bunlar hafife alınacak şeyler değil.Bireyin içindeki zaferi hiçte kolay olmuyor. Belki bunu başkalarında...
Devamı

FİKİRLERİN DURAĞI:TARTIŞMAK

-
  Tartışma ve kavga kavramları aynı şeyler değildir.Peki nedir arasındaki fark? Çok net bir cevabı var aslında bu sorunun. Kavga kötülükten, tartışma ise bilgiden doğar. Bir kaç sene önce sınav kağıdına yazdığım bir cümleydi. Tartışma:Bir konuyla ilgili karşıt düşünceleri karşılıklı olarak öne sürme ve savunma manasına gelir. Tartışmanın amacının,olması gerekenden sapmaması lazım. Amacımız, doğruyu bulmak ve karşılıklı anlayış geliştirmek olmalıdır, kişiyi yargılamak veya alay etmek değil.   " Çatışmadan tartışılamaz. "  diyor Cicero. Yani fikir ayrılığı olmadan karşıt düşünceler, karşıt düşünceler olmadan da tartışma olmaz. Daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir dünya için, tartışmak gerek aslında. Kulağa "tartışmak" kelimesi hiç hoş gelmeyebilir. Fakat başta da dediğimiz gibi; tartışmak, kavga etmek değildir.Gelecek için yaptığımız planlar bile fikirler üstüne olmuyor mu? Kendi içimizde, kendimizle tartışıyoruz bazen. O yüzden tartışma yaşam için gerekli bir fak...
Devamı

BİR VİRGÜLÜN SONU

-
Hani kalemi tuttuğunuz elin orta parmağında bir iz vardır ya, işte o iz sizin bütün hayatınızın küçük bir özeti gibi bir şeydir. O ize bakarken aslında hep aynı şeyi düşünüyorum.Okul hayatı sadece bir döngüden farksız değil.Sonunda bir şeyler öğrendiğinizi sanıyorsunuz fakat çok geçmeden  yorgunluk, öğrendiklerinizin anlamını  sarhoş edermiş gibi bulanıklaştırıyor.Böyle de hiçbirinin bir anlamı kalmıyormuş gibi geliyor. Kitabınızın kapağını kapattığınızda her şey bitti sanıyorsunuz, sanki yarınlar yokmuşçasına. Kafamızı yastığa koyduk gün bitti meselesi artık "bir noktanın değil bir virgülün sonu gibi. " Her şeyin bittiğini sandığınızda,, bir sonraki gün başlıyor, bir öncekinin yüküyle. İşte bu döngüde bir şey fark ediyorsunuz, o iz sadece  bir öğrencinin değil, düşünen bir bireyin, kendini sorgulayan, büyüyen ve değişen bir insanın da izidir. O iz, aslında her gün bir adım daha ileri gitmek için verdiğimiz mücadelenin izidir. Bugünlük bu kadardı(,) 
Devamı