OTOBİYOGRAFİ

-

 1 Şubat 2011’de Saray Devlet Hastanesi’nde dünyaya geldim. Aslen Trabzonluyum neredeyse her yıl gideriz. Doğduğumdan beri Saray'da yaşıyorum. Bir yaşındayken, 2012 yılında ailecek başka bir eve taşındık.


Şu anda Mustafa Elmas Arıcı Anadolu Lisesi'nde 9. sınıf öğrencisiyim ve bu sınıfı çok yakında tamamlamak üzereyim. Sözel derslerden nefret ediyorum sadece tarih ilgimi çekiyor.İlkokulda Türkçe dersindeyken, bir gün kesme işaretini yanlış anlayıp sayfanın ortasından ve başından kelimeleri ayırarak tüm sayfayı öyle yazmıştım. Öğretmenim de kızmıştı.Nasıl bir anıysa aklımdan çıkmamış. 


Gelecekte büyük bir şehirde, iyi bir üniversitede okumayı hedefliyorum. Yaşadığım ilçeyi sevmiyorum her konudan yetersiz olduğunu düşünüyorum. 



Ezberim fena değil. Sunumlar da vesaire iyi ezber yaparım fakat sınavda ne kadar çok ezberlesemde kahverengi gözlerim sınav kağıdı ile kesiştiği anda hepsi çöp kutusuna gidiyor.Bilgiler son dakikalarda geri geliyor gibi bir şey.Böyle bir kafaya sahibim. Onun dışında boş zamanlarımda dizi izlemeyi ve müzik dinlemeyi severim. Takı takmakta hoşuma gidiyor.Özellikle gümüş ve ip bileklikler favorim.


Evcil hayvanım olarak bir kuşum vardı.Aslında bizim değildi, şehir dışına sık çıkan bir arkadaşımız bize emanet ederdi. Ancak bu yıl taşındıkları için artık bakmıyoruz.


İstanbul’a sık sık gideriz. En sevdiğim yerlerden biri Bakırköy'deki cumartesi pazarıdır. Orada baya bir anım var. Hatta İstanbul’da ilk kez kaybolduğumu orada hissetmiştim. Otobüs durağını bulamayınca saatlerce boş boş dolaştım sonunda kaybolmayı kafama takmamaya karar verip kendime bir kolye alarak günü tatlıya bağladım.Tabi en sonunda bir şekilde o durağı buldum. 


Kendimden bahsetmeyi çok sevmem ama bugün otobiyografiğimde yeterince anlattığımı düşünüyorum. 


Şimdilik bu kadar. 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YENEN VE YENİLEN

-
"Zafer zafer değildir.  Yenilen düşman yenilgiyi kabul etmedikçe" diyor Claudianus. Zafer yalnızca karşı tarafın teslimiyetiyle mi geçerli oluyor? Bu duruma gerçekten katılmıyorum.  Zafer çok yönlü bir kavramdır. Burda gelip "Zafer nedir?" diye açıklamayacağım. Zafer zaferdir. İçinde hile, yalan olmadığı sürece. Hilenin, yalanın olduğu yerde zafer değil yalnızca kendini kandırmak olur. O kişilere acıyorum.  Zafer sadece fiziksel bir mücadeleyi kazanmak değildir. Aynı zamanda içsel bir mübarezeyi de içinde bulundurur. Kişinin kendi içindeki zaferidir, zorlukların üstesinden gelmesidir.  En önemlisi de nedir biliyor musunuz? Kendi korkularını yenmesi, sınırlarını aşmasıdır. İçindeki en büyük zaferi budur.  Bağımlı birini düşünün kendi sınırlarını aşıp bağımlılığından kurtulması.  Veya öfke problemi olan birinin öfkesini yenip kendini kontrol altına alması. Bunlar hafife alınacak şeyler değil.Bireyin içindeki zaferi hiçte kolay olmuyor. Belki bunu başkalarında...
Devamı

FİKİRLERİN DURAĞI:TARTIŞMAK

-
  Tartışma ve kavga kavramları aynı şeyler değildir.Peki nedir arasındaki fark? Çok net bir cevabı var aslında bu sorunun. Kavga kötülükten, tartışma ise bilgiden doğar. Bir kaç sene önce sınav kağıdına yazdığım bir cümleydi. Tartışma:Bir konuyla ilgili karşıt düşünceleri karşılıklı olarak öne sürme ve savunma manasına gelir. Tartışmanın amacının,olması gerekenden sapmaması lazım. Amacımız, doğruyu bulmak ve karşılıklı anlayış geliştirmek olmalıdır, kişiyi yargılamak veya alay etmek değil.   " Çatışmadan tartışılamaz. "  diyor Cicero. Yani fikir ayrılığı olmadan karşıt düşünceler, karşıt düşünceler olmadan da tartışma olmaz. Daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir dünya için, tartışmak gerek aslında. Kulağa "tartışmak" kelimesi hiç hoş gelmeyebilir. Fakat başta da dediğimiz gibi; tartışmak, kavga etmek değildir.Gelecek için yaptığımız planlar bile fikirler üstüne olmuyor mu? Kendi içimizde, kendimizle tartışıyoruz bazen. O yüzden tartışma yaşam için gerekli bir fak...
Devamı

BİR VİRGÜLÜN SONU

-
Hani kalemi tuttuğunuz elin orta parmağında bir iz vardır ya, işte o iz sizin bütün hayatınızın küçük bir özeti gibi bir şeydir. O ize bakarken aslında hep aynı şeyi düşünüyorum.Okul hayatı sadece bir döngüden farksız değil.Sonunda bir şeyler öğrendiğinizi sanıyorsunuz fakat çok geçmeden  yorgunluk, öğrendiklerinizin anlamını  sarhoş edermiş gibi bulanıklaştırıyor.Böyle de hiçbirinin bir anlamı kalmıyormuş gibi geliyor. Kitabınızın kapağını kapattığınızda her şey bitti sanıyorsunuz, sanki yarınlar yokmuşçasına. Kafamızı yastığa koyduk gün bitti meselesi artık "bir noktanın değil bir virgülün sonu gibi. " Her şeyin bittiğini sandığınızda,, bir sonraki gün başlıyor, bir öncekinin yüküyle. İşte bu döngüde bir şey fark ediyorsunuz, o iz sadece  bir öğrencinin değil, düşünen bir bireyin, kendini sorgulayan, büyüyen ve değişen bir insanın da izidir. O iz, aslında her gün bir adım daha ileri gitmek için verdiğimiz mücadelenin izidir. Bugünlük bu kadardı(,) 
Devamı