.

-

 Bu yıl benim için hem dersler hem de sosyal açıdan oldukça dolu dolu geçen bir yıl oldu. Yeni arkadaşlar edinmem, farklı etkinliklere katılmam – özellikle tiyatro etkinliği – bana çok şey kattı. Sorumluluk kavramını liseye geçince biraz daha iyi kavradım diyebilirim. 

Edebiyat dersine gelirsek… Yılın başları daha sakin geçti sonrasında blog yazıları olsun,sunumlar vesayre daha da sıklaştı ve sorumluluklarımız arttı. Yani ilk zamanlara kıyasen ben böyle düşünüyorum. 

Açık konuşmak gerekirse, her ödevimi istediğim gibi yapmadım. Hatta bazı ödevleri hiç yapmadım sadece somurttum.Bu durumu yazıya da bu şekilde dürüstçe yansıtmak istedim. Yılın başında derslere önem vermediğimi söylebilirim. Kitap boş kalmasın diye etkinlikleri dolduruyordum,bulduğum her boş yeri karalıyordum ve zilin çalması için dua ediyordum.Başka yaptığım bir şey yoktu. Sonra ilk deneme olduğumuzda son sayfada çıkınca biraz çalışmaya başlamıştım. 

İlk yazılıları şu an düşündüğümde gerçekten diğerlerine göre iyi geçtiğini farkettim. Lisenin ilk sınavı diye çok zor yapılmamıştı.Yazılıda beni en çok zorlayan derslerden biri edebiyattı. Çünkü okuduğumu anlayamadım ve düşündüğümü yazamadım. Bu yaz düzgünce kitap okur ve hallederim inşallah. 

Geriye dönüp baktığımda yine elimden geldiğince çabaladığımı düşünüyorum. Şu anki aklım olsa biraz daha çalışırdım takdir almak için ama olsun.Neyseki bu yıl sözlülere tutunarak dersten kalmamaya çalıştığım bir yıl olmadı.Seneye ne olur bilmem. Ama şu an koca bir yılı geride bıraktım ve hangi diziyi izleyeceğimi planlıyorum. 




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YENEN VE YENİLEN

-
"Zafer zafer değildir.  Yenilen düşman yenilgiyi kabul etmedikçe" diyor Claudianus. Zafer yalnızca karşı tarafın teslimiyetiyle mi geçerli oluyor? Bu duruma gerçekten katılmıyorum.  Zafer çok yönlü bir kavramdır. Burda gelip "Zafer nedir?" diye açıklamayacağım. Zafer zaferdir. İçinde hile, yalan olmadığı sürece. Hilenin, yalanın olduğu yerde zafer değil yalnızca kendini kandırmak olur. O kişilere acıyorum.  Zafer sadece fiziksel bir mücadeleyi kazanmak değildir. Aynı zamanda içsel bir mübarezeyi de içinde bulundurur. Kişinin kendi içindeki zaferidir, zorlukların üstesinden gelmesidir.  En önemlisi de nedir biliyor musunuz? Kendi korkularını yenmesi, sınırlarını aşmasıdır. İçindeki en büyük zaferi budur.  Bağımlı birini düşünün kendi sınırlarını aşıp bağımlılığından kurtulması.  Veya öfke problemi olan birinin öfkesini yenip kendini kontrol altına alması. Bunlar hafife alınacak şeyler değil.Bireyin içindeki zaferi hiçte kolay olmuyor. Belki bunu başkalarında...
Devamı

FİKİRLERİN DURAĞI:TARTIŞMAK

-
  Tartışma ve kavga kavramları aynı şeyler değildir.Peki nedir arasındaki fark? Çok net bir cevabı var aslında bu sorunun. Kavga kötülükten, tartışma ise bilgiden doğar. Bir kaç sene önce sınav kağıdına yazdığım bir cümleydi. Tartışma:Bir konuyla ilgili karşıt düşünceleri karşılıklı olarak öne sürme ve savunma manasına gelir. Tartışmanın amacının,olması gerekenden sapmaması lazım. Amacımız, doğruyu bulmak ve karşılıklı anlayış geliştirmek olmalıdır, kişiyi yargılamak veya alay etmek değil.   " Çatışmadan tartışılamaz. "  diyor Cicero. Yani fikir ayrılığı olmadan karşıt düşünceler, karşıt düşünceler olmadan da tartışma olmaz. Daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir dünya için, tartışmak gerek aslında. Kulağa "tartışmak" kelimesi hiç hoş gelmeyebilir. Fakat başta da dediğimiz gibi; tartışmak, kavga etmek değildir.Gelecek için yaptığımız planlar bile fikirler üstüne olmuyor mu? Kendi içimizde, kendimizle tartışıyoruz bazen. O yüzden tartışma yaşam için gerekli bir fak...
Devamı

BİR VİRGÜLÜN SONU

-
Hani kalemi tuttuğunuz elin orta parmağında bir iz vardır ya, işte o iz sizin bütün hayatınızın küçük bir özeti gibi bir şeydir. O ize bakarken aslında hep aynı şeyi düşünüyorum.Okul hayatı sadece bir döngüden farksız değil.Sonunda bir şeyler öğrendiğinizi sanıyorsunuz fakat çok geçmeden  yorgunluk, öğrendiklerinizin anlamını  sarhoş edermiş gibi bulanıklaştırıyor.Böyle de hiçbirinin bir anlamı kalmıyormuş gibi geliyor. Kitabınızın kapağını kapattığınızda her şey bitti sanıyorsunuz, sanki yarınlar yokmuşçasına. Kafamızı yastığa koyduk gün bitti meselesi artık "bir noktanın değil bir virgülün sonu gibi. " Her şeyin bittiğini sandığınızda,, bir sonraki gün başlıyor, bir öncekinin yüküyle. İşte bu döngüde bir şey fark ediyorsunuz, o iz sadece  bir öğrencinin değil, düşünen bir bireyin, kendini sorgulayan, büyüyen ve değişen bir insanın da izidir. O iz, aslında her gün bir adım daha ileri gitmek için verdiğimiz mücadelenin izidir. Bugünlük bu kadardı(,) 
Devamı